W czasach nauki w szkole średniej zajmowałam się niepełnosprawnymi z zakłóceniami w kontaktach międzyludzkich, z upośledzeniem umysłowym. Między sobą mówiliśmy o nich "dzieci", ale nie było to do końca precyzyjne określenie. Trudno bowiem mówić o dzieciaku mając przed oczyma prawie dwu metrowego draba. Może być to dwuznaczne w pierwszym momencie, starcza jednak moment by zobaczyć różnicę i żeby nadmienione określenie chociaż troszkę nabrało sensu również dla osoby z zewnątrz.
Często spotykanym schorzeniem wśród naszych niepełnosprawnych był autyzm ale bywali pośród nich również uczestnicy u których stwierdzono tak zwany zespół Aspergera. Owa choroba uznawana została za mniej dotkliwą formę autyzmu głębokiego (więcej informacji - oliwka.edu.pl/. Obydwa schorzenia obecnie uznawane są za nie dające się uleczyć, co nie oznacza, że nie da się zupełnie nic zdziałać. Bardzo istotna jest wczesna diagnoza, bowiem im wcześniej wdrożymy leczenie, tym bardziej widoczne będą efekty. Jak dotychczas nie są znane powody tychże schorzeń, stąd wynikają kłopoty w ich rozpoznawaniu. Terapia (sprawdź koniecznie
psychoterapeuta kalisz) przebiega dwutorowo: przez leczenie farmakologiczne i rehabilitację behawioralną, ewentualnie inne sposoby psychologicznej interwencji. W działaniach które mają na celu uspołecznianie chorych jacy mają wykryty zespół Aspergera przydają się gry dla dzieci autystycznych. Rzecz jasna ostateczną decyzję co do sposobów leczenia podejmuje lekarz prowadzący wraz z współpracującym psychiatrą. Ogólnie rzecz biorąc w omawianych zaburzeniach ogromnie ważkie jest ćwiczenie umiejętności społecznych. Jest to na pewno łatwiejsze kiedy rehabilitujemy dziecko któremu doskwiera zespół Aspergera niż dziecko z autyzmem głębokim.
Jeśli przedstawiany temat Cię zaintrygował, sprawdź koniecznie ten
świetny link - przeczytasz tam dużo użytecznych informacji.
