Dzieci posiadają naturalną ciekawość świata, dlatego stale obserwują, manipulują przedmiotami, chcą wszystkiego dotknąć, pytają. Pierwsze pytanie dziecka uznaje się za początek samodzielnej myśli malucha. Dziecko zauważyło problem i oczekuje od rodziców jego rozwiązania. Na początku ma to charakter bardziej emocjonalny aniżeli intelektualny. Wiek pytań nazywany jest też "głodem wiedzy".
Do drugiego roku - link strony - życia bobas powtarza pytania automatycznie i bez zrozumienia za rodzicami.
Dziecko w ten sposób uczy się użycia określonego pytania do stosownej sytuacji. Około 2,5 r.ż. pojawiają się pytania „kto?” i „co?”. ,,Wiek pytań" zaczyna się ok.3,5 r.ż i trwa przez cały okres przedszkolnylub dłużej. Od tego okresu, przeciętne dziecko zadaje rodzicom pytania z sensem, posługując się przysłówkami i zaimkami pytajnymi. Wiek przedszkolny 4-6 lat to czas poprzedzający naukę w szkole. Wtedy u dzieci zachodzi wiele zmian psychiczno- fizycznych. Dziecko jest bardzo żywe, intensywnie się rozwija i jest niezwykle ciekawskie.
Czynności rozwojowe dziecka ulegają zmianie, ponieważ występuje zainteresowanie otoczeniem - świat rodziców, urządzeniami domowymi, wychodzeniem poza rodzinę i zawieraniem nowych znajomości przedszkolnych oraz poznawaniem nowych funkcji społecznych. Około 4.-5. lat dziecko dokonało już „inwentaryzacji” obiektów w otoczeniu, zna ich nazwy i przeznaczenie.odwiedź www wybielanie zębów warszawa wilanów
wybielanie zębów warszawa wilanów Zgromadziło też już wystarczającą ilość doświadczeń, aby interesować się zjawiskami rządzącymi światem. Staje się gotowe do poznawania relacji, stąd dogłębne
pytania, a przede wszystkim liczne „dlaczego?”. Dodatkowym motywem zadawania wielu pytań dotyczących otaczającego świata, prócz zaspokojenia ciekawości, jest praca nad oddzieleniem fantazji od realności. Dla dziecka do 6. roku życia te dwa światy są tak samo ważne. To co zagościło w umyśle malucha jako wytwór fantazji, element marzenia sennego jest tak samo istotne jak to, co zaobserwował w realnym świecie.
